Laureaci nagrody Nobla w dziedzinie fizyki

2010

Andriej Gejm (½)

Konstantin Nowosiołow (½)

za przełomowe badania nad grafenem

2009

Charles K. Kao (½)

za odkrycie sposobu transmisji światła poprzez włókna optyczne

Willard S. Boyle (¼)

George E. Smith (¼)

za opracowanie połprzewodnikowego obwodu obrazującego – sensora CCD

2008

Yoichiro Nambu (½)

Makoto Kobayashi (¼)

Toshihide Maskawa (¼)

za odkrycie podstaw złamania symetrii co umożliwiło przewidzenie istnienia co najmniej trzech rodzin kwarków

2007

Albert Fert (½)

Peter Grünberg (½)

za odkrycie gigantycznego magnetooporu

2006

John C. Mather (½)

George F. Smoot (½)

za odkrycie, że kosmiczne mikrofalowe promieniowanie tła ma postać promieniowania ciała doskonale czarnego i za odkrycie anizotropii tego promieniowania

2005

Roy Glauber (½)

za teoretyczny opis zachowania cząstek światła

John Hall (¼)

Theodor Hänsch (¼)

za wkład w rozwój precyzyjnej spektroskopii laserowej

2004

David J. Gross

H. David Politzer

Frank Wilczek

za opracowanie teorii asymptotycznej swobody w silnych oddziaływaniach między cząsteczkami elementarnymi

2003

Aleksiej Aleksiejewicz Abrikosow

Witalij Łazarewicz Ginzburg

Anthony James Leggett

za pionierski wkład w rozwój teorii nadprzewodnictwa i nadciekłości.

2002

Raymond Davis Jr. (¼)

Masatoshi Koshiba (¼)

za detekcję neutrin kosmicznych (R.D. - pierwszą; M.K. - ponowną, w szczególności rejestrację neutrin pochodzących z wybuchu supernowej); dało to początek astronomii neutrinowej

Riccardo Giacconi (

za rozwój astronomii promieniowania X (konstrukcja pierwszych detektorów, odkrycie pozasłonecznych źródeł, wykazanie, że promieniowanie X jest składową promieniowania tła, i in.)

2001

Eric Cornell

Wolfgang Ketterle

Carl E. Wieman

za uzyskanie nowego stanu materii, tzw. kondensat Bosego-Einsteina, oraz za przeprowadzenie doświadczeń nad zbadaniem jego właściwości.

Lata 1976-2000 [edytuj]

2000

Żores Ałfiorow

Herbert Kroemer

za osiągnięcia w dziedzinie półprzewodników heterostrukturalnych

Jack Kilby

za wkład w wynalezienie układu scalonego

1999

Gerardus 't Hooft

Martinus J.G. Veltman

za wyświetlenie kwantowej struktury oddziaływań elektrosłabych

1998

Robert B. Laughlin

Horst Störmer

Daniel C. Tsui

za odkrycie cieczy kwantowej ze wzbudzeniami o ładunku ułamkowym

patrz też: efekt Halla (kwantowy), część "Ułamkowy kwantowy efekt Halla".

1997

Steven Chu

Claude Cohen-Tannoudji

William D. Phillips

za rozwój metod chłodzenia i pułapkowania atomów laserem

1996

David M. Lee

Douglas D. Osheroff

Robert C. Richardson

za odkrycie nadciekłości w izotopie helu-3

1995

Martin L. Perl

Frederick Reines

za pionierski wkład do fizyki leptonów

1994

Bertram Brockhouse

Clifford Shull

za pionierski wkład do rozwoju technik rozpraszania neutronów dla badań materii skondensowanej

1993

Russell A. Hulse

Joseph H. Taylor Jr

za odkrycie nowego typu pulsarów, które otworzyło nowe możliwości badania grawitacji

1992

Georges Charpak

za jego wynalezienie i rozwój detektorów cząstek, a zwłaszcza wielodrutowej komory proporcjonalnej

1991

Pierre-Gilles de Gennes

za odkrycie, że metody rozwinięte przy badaniu zjawisk uporządkowania w prostych układach mogą być uogólnione do bardziej złożonych form materii, na przykład ciekłych kryształów i polimerów

1990

Jerome I. Friedman

Henry W. Kendall

Richard E. Taylor

za ich pionierskie badania dotyczące głęboko nieelastycznego rozpraszania elektronów na protonach i związanych neutronach, co miało istotny wpływ na rozwój modelu kwarkowego w fizyce cząstek

1989

Norman F. Ramsey(½)

za wynalezienie metody oscylacyjnych pól i ich użycie w maserach wodorowych i zegarach atomowych

Hans Georg Dehmelt(¼)

Wolfgang Paul(¼)

za rozwój techniki pułapek jonowych

1988

Leon Max Lederman

Melvin Schwartz

Jack Steinberger

za metodę wiązki neutrinowej i przedstawienie dubletowej struktury leptonów poprzez odkrycie neutrina mionowego

1987

J. Georg Bednorz

Karl Alexander Müller

za postęp w odkryciu nadprzewodnictwa materiałów ceramicznych

1986

Ernst Ruska

za jego podstawowe prace z optyki elektronowej i projekt pierwszego mikroskopu elektronowego

Gerd Binnig

Heinrich Rohrer

za ich projekt skaningowego mikroskopu tunelowego

1985

Klaus von Klitzing

za odkrycie kwantowego efektu Halla

1984

Carlo Rubbia

Simon van der Meer

za ich decydujący wkład do wielkiego projektu prowadzącego do odkrycia cząstek W i Z

1983

Subramanyan Chandrasekhar(½)

za jego badania teoretyczne procesów fizycznych istotnych dla struktury i ewolucji gwiazd

William Alfred Fowler(½)

za jego badania teoretyczne i doświadczalne reakcji jądrowych ważnych dla powstania pierwiastków we Wszechświecie

1982

Kenneth G. Wilson

za jego teorię zjawisk krytycznych w przejściach fazowych

1981

Nicolaas Bloembergen

Arthur Leonard Schawlow

Kai M. Siegbahn

za ich wkład do rozwoju mikroskopii laserowej i elektronowej wysokiej rozdzielczości

1980

James Cronin

Val Fitch

za odkrycie naruszania jednej z fundamentalnych zasad symetrii w rozpadach neutralnych mezonów K

1979

Sheldon Lee Glashow

Abdus Salam

Steven Weinberg

za prace nad jednolitą teorią wzajemnego słabego i elektromagnetycznego oddziaływania cząstek elementarnych

1978

Piotr Kapica

za odkrycia w fizyce niskich temperatur

Arno Allan Penzias

Robert Woodrow Wilson

za odkrycie promieniowania reliktowego

1977

Philip Warren Anderson

Sir Nevill Francis Mott

John Hasbrouck van Vleck

za fundamentalne badania teoretyczne struktury elektronowej układów magnetycznych i nieuporządkowanych

1976

Burton Richter

Samuel Chao Chung Ting

za ich (niezależne) odkrycie ważnej podstawowej cząstki elementarnej

Lata 1951-1975 [edytuj]

1975

Aage Niels Bohr

Ben Roy Mottelson

Leo James Rainwater

za odkrycie związku między ruchem kolektywnym i ruchem jednocząstkowym i rozwinięcie teorii budowy jąder atomowych oparte na tym związku

1974

Sir Martin Ryle (½)

za pionierskie prace w dziedzinie radioastronomii

Antony Hewish (½)

za odkrycie pulsarów

1973

Leo Esaki (¼)

za odkrycie tunelowania w półprzewodnikach

Ivar Giaever (¼)

za odkrycie tunelowania w nadprzewodnikach

Brian David Josephson (½)

za teoretyczne przewidzenie własności przepływu prądu nadprzewodnictwa przez barierę

1972

John Bardeen

Leon Neil Cooper

John Robert Schrieffer

za odkrycie teorii nadprzewodnictwa

1971

Dennis Gabor

za odkrycie zasad holografii

1970

Hannes Olof Gösta Alfvén

za fundamentalne prace i odkrycia w dziedzinie magnetohydrodynamiki i ich owocne zastosowania do różnych działów fizyki plazmy

Louis Eugene Félix Néel

za fundamentalne prace i odkrycia związane z antyferromagnetyzmem i ferrimagnetyzmem, które doprowadziły do ważnych zastosowań w fizyce ciała stałego

1969

Murray Gell-Mann

za wkład i odkrycia związane z klasyfikacją cząstek elementarnych i ich oddziaływań

1968

Luis Walter Alvarez

za decydujący wkład w fizykę cząstek elementarnych, w szczególności za odkrycie wielkiej liczby stanów rezonansowych, co było możliwe dzięki rozwinięciu techniki korzystania z pęcherzykowej komory wodorowej i analizy danych

1967

Hans Albrecht Bethe

za wkład do teorii reakcji jądrowych, a szczególnie za odkrycia związane z wytwarzaniem energii w gwiazdach

1966

Alfred Kastler

za odkrycie i rozwinięcie metod optycznych badania rezonansu Hertza w atomach

1965

Shin'ichirō Tomonaga

Julian Schwinger

Richard P. Feynman

za ich fundamentalne prace w dziedzinie elektrodynamiki kwantowej, o głębokich konsekwencjach dla fizyki cząstek elementarnych

1964

Charles Hard Townes

Nikołaj Basow

Aleksander Prochorow

za fundamentalne prace w dziedzinie elektroniki kwantowej, które doprowadziły do skonstruowania oscylatorów i wzmacniaczy bazujących na zasadzie działania masera i lasera

1963

Eugene Paul Wigner

za wkład w teorię jądra atomowego i cząstek elementarnych, a szczególnie za odkrycie i zastosowanie w tych teoriach podstawowych zasad symetrii

Maria Goeppert-Mayer

J. Hans D. Jensen

za odkrycia związane z powłokowym modelem jąder atomowych

1962

Lew Dawidowicz Landau

za pionierskie teorie skondensowanej materii, w szczególności ciekłego helu

1961

Robert Hofstadter

za pionierskie badania rozpraszania elektronu w jądrach atomowych i dokonane na tej drodze odkrycia związane ze strukturą nukleonów

Rudolf Mößbauer

za badania rezonansowej absorpcji promieniowania gamma i odkrycie w związku z tym efektu, który nosi jego imię

1960

Donald Arthur Glaser

za wymyślenie komory pęcherzykowej

1959

Emilio Gino Segrè

Owen Chamberlain

za odkrycie antyprotonu

1958

Paweł Czerenkow

Ilja Frank

Igor Tamm

za odkrycie i wyjaśnienie efektu Czerenkowa

1957

Chen Ning Yang

Tsung-Dao Lee

za wnikliwe zbadanie tak zwanego prawa zachowania parzystości, co doprowadziło do ważnych odkryć w związku z cząstkami elementarnymi

1956

William Bradford Shockley

John Bardeen

Walter Houser Brattain

za badania półprzewodników i wynalezienie tranzystora

1955

Willis Eugene Lamb (½)

za odkrycia związane ze strukturą subtelną widma wodoru

Polykarp Kusch (½)

za precyzyjne określenie momentu magnetycznego elektronu

1954

Max Born (½)

za fundamentalne badania w dziedzinie mechaniki kwantowej, szczególnie za statystyczną interpretację funkcji falowej

Walther Bothe (½)

za metodę koincydencji i odkrycia dokonane tą metodą

1953

Frits (Frederik) Zernike

za przedstawienie metody kontrastu fazowego, szczególnie za wymyślenie mikroskopu fazowo-kontrastowego

1952

Felix Bloch

Edward Mills Purcell

za rozwinięcie nowych metod w obszarze precyzyjnych magnetycznych metod jądrowych i za odkrycia dokonane przy ich zastosowaniu

1951

Sir John Douglas Cockcroft

Ernest Thomas Sinton Walton

za ich pionierskie prace związane z przekształceniem jąder atomowych za pomocą sztucznie przyspieszanych cząstek

Lata 1926-1950 [edytuj]

1950

Cecil Frank Powell

za rozwinięcie metody (kliszy) fotograficznej badania procesów jądrowych i za odkrycia związane z mezonami, dokonane przy zastosowaniu tej metody

1949

Hideki Yukawa

za przewidzenie istnienia mezonów na podstawie teoretycznej pracy dotyczącej sił jądrowych

1948

Patrick Maynard Stuart Blackett

za rozwinięcie metody komory WiJsona i za odkrycia, przy jej użyciu, w dziedzinach fizyki jądrowej i promieniowania kosmicznego

1947

Sir Edward Victor Appleton

za badanie fizyki górnych warstw atmosfery, a szczególnie za odkrycie tak zwanej warstwy Appletona

1946

Percy Williams Bridgman

za wymyślenie aparatury do wytwarzania skrajnie wysokich ciśnień i za odkrycia, których dzięki temu dokonał w dziedzinie fizyki wysokich ciśnień

1945

Wolfgang Ernst Pauli

za odkrycie zasady wykluczania, nazwanej również zakazem Pauliego

1944

Isidor Isaac Rabi

za metodę rezonansową obserwacji własności magnetycznych jąder atomowych

1943

Otto Stern

za wkład w rozwój metody promieni molekularnych i za odkrycie momentu magnetycznego protonu

1942

nie przyznano

1941

nie przyznano

1940

nie przyznano

1939

Ernest Orlando Lawrence

za wynalezienie i udoskonalenie cyklotronu i za wyniki uzyskane przy jego użyciu, w szczególności odnoszące się do pierwiastków sztucznie promieniotwórczych

1938

Enrico Fermi

za pokazanie istnienia nowych pierwiastków promieniotwórczych wytworzonych przez napromieniowanie neutronami i za odkrycie reakcji jądrowych wywołanych przez powolne neutrony