Podstawowe pojęcia

Komputer to genialny wynalazek drugiej połowy XX wieku. W swoich początkach istnienia służył jedynie celom naukowym, jednak po jego "miniaturyzacji" (PC) został rozpowszechniony wśród ogromnej rzeszy ludzi. W obecnych czasach wielu ludzi nie wyobraża sobie normalnego funkcjonowania bez komputerów.
Komputery znajdują zastosowanie niemal w każdej dziedzinie życia m.in. medycynie, ekonomii, technice itp. Można powiedzieć, że komputer stał się narzędziem wspomagającym zarządzanie i podejmowanie decyzji. Należy jednak podkreślić słowo "wspomagający", gdyż na tym etapie technicznym PC nie potrafi "myśleć" tak jak człowiek.

Systemy informacyjne - ich głównym zadaniem jest wspomaganie człowieka w jego działaniach, mogą one służyć m.in. do kontroli funkcjonowania firm, sporządzaniu analiz decyzyjnych itp. Zatem systemy takie służą do rutynowego podejmowania pewnej liczby decyzji o charakterze stałym i powtarzalnym, a także pomagają podejmować pewne ryzykowne decyzje.
Systemy informacyjne mogą również przechowywać dane dotyczące przeszłości, co może umożliwiać kontrolę , a także weryfikację ewolucji organizacji.
Można wyróżnić następujące specyficzne obiegi informacji;
• zbieranie informacji dotyczących spraw decyzyjnych,
• przetwarzanie informacji w celu zwiększenia użyteczności
• przekazywanie informacji o podjętych decyzjach.

System informatyczny - jest skomputeryzowaną częścią systemu informacyjnego. Tak więc w skład tego systemu wchodzą: sprzęt (hardware), oprogramowanie (software), baza danych, telekomunikacja, ludzie, organizacja.

Hardware- jest to fizyczny sprzęt, dzięki któremu  możliwy jest przekaz informacji. W jego skład mogą wchodzić różnorodne urządzenia m.in. dysk twardy, procesor, pamięć, drukarki itp.

Software- czyli programy napisane w jednym z wielu języków programowania.

Baza danych- miejsce przechowywania zbiorów danych. Przeglądanie danych powinno być niezależne od oprogramowania, a także od posiadanego sprzętu.

INFORMATYKA - jest to nauka o przetwarzaniu informacji za pomocą komputerów i przy użyciu odpowiedniego oprogramowania.

przedmiotami badań informatyki są:
• środki techniczne
• oprogramowanie
• organizacja związana z przetwarzaniem informacji

przekaz informacji w komputerze
Informacje w komputerze przekazywane są poprzez sygnały elektryczne, które przekazywane są w systemie binarnym.
Możemy więc przyjąć, że sygnały są dwustanowe, tzn. takie, że ich parametry mieszczą się w jednym z dwóch dopuszczalnych przedziałów. Cyfry 0 i 1 zwane są bitami. Wszystkie informacje w komputerze trzeba przedstawić za pomocą wybranych ciągów zero jedynkowych. Przyporządkowanie wybranych ciągów zero jedynkowych obiektom, które mają reprezentować, nazywa się kodowaniem, natomiast ciągi zero jedynkowe, reprezentujące określone informacje, nazywa się kodami.
Bit jest jednostką małą i używa się w praktyce jej wielokrotność. Jednostką większą częściej używaną jest pojęcie bajtu, który równy jest 8 bitom. W większości współczesnych komputerów bajt stanowi główną jednostkę informacji.
Znacznie większymi jednostkami są kilobajt skrót - kB, megabajt - skrót MB, gigabajt - skrót GB, oraz terabajt – skrót TB.
1 kB = 2^10 bajtów = 1024 bajtów,
1 MB = 2^10 kB = 1024 kilobajtów = 1048576 bajtów,
1 GB = 2^10 MB = 1024 megabajtów,
1 TB = 2^10 GB = 1024 gigabajtów.

KOMPUTERY I ICH RODZAJE.
Największy rozwój techniki informatycznej odbywa się w dziedzinie budowy komputerów. Następstwem tego jest pojawianie się wciąż nowych typów komputerów. W większości chodzi o nowoczesne mikroprocesory, pamięci i urządzenia peryferyjne dostosowane do potrzeb współczesności. Najczęściej stosowanym kryterium stosowanym do podziału komputerów jest przeznaczenie, budowa, funkcjonalność i cena, jaką płacimy za kupno komputera. Według tego kryterium komputery można podzielić na:
1) mikrokomputery,
2) minikomputery,
3) superkomputery,

Mikrokomputery spowodowały one największe zmiany i rozpoczęły erę informacyjną. Komputery profesjonalne, zwane popularnie komputerami personalnymi, są grupą najliczniejszą w różnego typu zastosowaniach.

Minikomputery charakteryzują się większą niż w mikrokomputerach pojemnością pamięci operacyjnej, dłuższym słowem maszynowym, możliwością równoczesnej pracy wielu użytkowników.
Podobnie jak produkcja personalnych komputerów zdominowana jest przez komputery firmy IBM i komputery z nimi kompatybilne. Głównie są to produkty firmy DEC (Digital Eguipment Corp.), przedstawicielem komputerów firmy DEC są komputery serii VAX. Popularnymi, również w Polsce są minikomputery firmy IBM serii AS/400 (Apllication System), oraz komputery firmy Hewlett - Packard, w tym popularny model P3000.

Main-frame, czyli duże i średnie komputery. W latach osiemdziesiątych mówiło się, że personalne komputery wyprą komputery innych typów. Okazało się jednak, iż mimo że komputery personalne przejęły szereg zadań i mogą je samodzielnie realizować to średnie i duże komputery będą odgrywały znaczną rolę w wielu firmach, gdzie niezbędne są niezawodność, działanie w sieci, jak też ochrona danych. Komputery typu mainframe są jedno- lub wieloprocesorowe o bardzo dużej wydajności. Pamięć zewnętrzna jest w praktyce nieograniczona. Ich ujemną cechą jest to, że wymagają specjalnych klimatyzowanych pomieszczeń, jak też profesjonalnej obsługi.

Superkomputery są to komputery o największej mocy obliczeniowej. Mówi się o nich również: ultrakomputery, superserwery itp. Ich produkcją zajmuje się niewiele firm, takich jak: Cray, NEC Hitachi, Fujitsu. Szybkość obliczeniowa superkomputerów liczona jest w miliardach operacji na sekundę (gflops). Pamięć operacyjną cechuje pojemność rzędu miliardów bajtów. Wysoka cena superkomputerów jest tym elementem, który powoduje ograniczenie ich zastosowań. Wymagają one złożonych konstrukcji specjalnych mediów chłodzących, np. ciekłego azotu, jak również innych wyspecjalizowanych mediów zabezpieczających ich funkcjonowanie.